اين پل که به آن پل شاهی ، پل بابا رکن الدين ، پل حسن آباد و پل شيراز نيز می گويند در سر راه قديم اصفهان به شيراز واقع شده است . احتمال داده اند که شالوده آن در زمان حسن بيک ترکمان يا حسن پاشا از امرای تيموری گذاشته شده باشد ولی ساخت فعلی آن از دوره سلطنت شاه عباس دوم است . طول اين پل ٥/١٣٢ متر و عرض آن ١٢ متر است . اين پل بمنظور های مختلفی بنا شده است که حالت سد و بند نيز دارد و با بستن دريچه های زيرين پل بعنوان سد عمل می کرده و درياچه ای در قسمت غربی آن بوجود می آمده و روی درياچه عمليات آتشبازی صورت می گرفته است . اين پل دارای تزيينات نقاشی و کاشيکاريهای زيبايي می باشد و يکی از زيباترين پلهای اصفهان است . در وسط پل ، ساختمان مخصوصی به نام بيگلربيگی وجود دارد که محل اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده بوده است . در بالای اين قسمت عمارتی بوده که از الحاقات دوره حکمرانی حاج محمد حسين خان صدر اصفهانی بوده و اواخر دوره قاجاريه تخريب شده است .
